joi, 3 februarie 2011

Rosu

Sunt coplesita de atata emotie.
Lucrurile in jurul meu vribreaza, traiesc, se
intampla, si transforma.
Sunt atat de fericita ca ma intristeaza. Ma doare.
Sunt atat de trista ca ma bucur. Ma simt.
Ceea ce traiesc e greu de explicat in cuvinte.
Imi vine sa urlu si sa rad si sa plang si sa dansez si sa cant si sa cad si sa zbor si sa curg. Asa ca stau.
Daca ai fi langa mine te-as mangaia si tu mi-ai zambi.
Si tremur.
Sunt prea rationala sa cuprind sentimente atat de ambigui.
Simt ca nu am facut nimic pana acum. Si totusi sunt atat de departe.

Un comentariu:

  1. Fiecare celula din mine a tresarit cand am citit articolul tau. Ai exprimat asa frumos exact ce simt si eu acuma. Splendid !

    RăspundețiȘtergere